Pocenie się jest naturalnym zjawiskiem. To jeden z najważniejszych sposobów termoregulacji człowieka. Ilość wydzielanego potu rośnie w wysokiej temperaturze otoczenia oraz podczas wysiłku fizycznego. O nadpotliwości natomiast mowa, gdy jego objętość przekracza tą, która jest potrzebna do utrzymania odpowiedniej temperatury ciała.
Przyczyny nadpotliwości
Nadmierne pocenie się może mieć charakter pierwotny i pojawić się pod wpływem emocji (często występuje rodzinnie). Nadpotliwość wtórna może być wynikiem zaburzeń endokrynologicznych, metabolicznych, naczyniowych, chorób układu nerwowego, a także przyjmowania leków, np. przeciwdepresyjnych.
Jak leczyć nadpotliwość?
Zabieg leczenia nadpotliwości polega na czasowym wyłączeniu czynności mięśniówki gruczołów potowych odpowiedzialnych za wydzielanie. Pocenie się w takiej sytuacji jest zablokowane, a nie jedynie zamaskowane.
Na całą powierzchnię problematycznego miejsca podaje się w kilkanaście punktów niewielkie ilości leku. Cała procedura poprzedzona jest testem, wskazującym nadmiernie pocące się okolice.
Obszary najczęściej poddawane leczeniu nadpotliwości to stopy, dłonie oraz pachy. Efekty odczuwalne są już po kilku dniach od wykonania i utrzymują się od 4 do 12 miesięcy. Po tym czasie leczenie można powtórzyć.
Zalecenia przed i pozabiegowe
Bezpośrednio po zabiegu należy unikać sytuacji mogących sprzyjać zakażeniom leczonych okolic, nie podejmować dużego wysiłku fizycznego oraz nie spożywać alkoholu. Przez kolejne około 2 tygodnie trzeba unikać rozgrzewania danych miejsc, dlatego nie zaleca się min. korzystania z sauny czy solarium.
Przeciwwskazania do wykonania zabiegu:
- ciąża i laktacja,
- aktywna infekcja,
- zaburzenia krzepnięcia krwii,
- choroby skóry w miejscu, w którym ma zostać podany preparat,
- terapia aminoglikozydami,
- zaburzenia w połączeniach nerwowo-mięśniowych (miastenia gravis, miopatie)
- choroby psychiczne.